‘Resultaatverplichte IT-opdrachten worden bij het Rijk steeds bekender en beminder’

Containerschip

Concreet merkt Staps de gestegen interesse aan het grotere volume van de contracten. ‘Rond 2017 hadden we één contract, waarbij het ministerie van VWS en SZW betrokken waren. Momenteel hebben we twee, veel omvangrijkere contracten. Zoals VWS+, waarbij negen ministeries en één ZBO betrokken zijn. Dat zegt wel iets over deze trend.’ Staps vergelijkt het resultaatverplicht contracteren geregeld met een containerschip. ‘Waarbij het schip zelf staat voor het hele contract en de afzonderlijke containers voor de opdrachten in de markt. Een container kan bijvoorbeeld een agile team zijn voor diverse applicatiediensten, maar ook een opdracht op het gebied van informatiebeveiliging. Of ontwikkeling van een specifieke applicatie, zoals het donorregister. Overheidsorganisaties zijn steeds minder huiverig om zo’n container van het schip te halen en uit te pakken.’

Van uurtje-factuurtje naar de garantie van een resultaat

Toch kan het volgens Staps nóg beter op dit gebied. Onder meer op themadagen pleit hij in zijn toespraken voor een nog grotere omslag van onbekendheid en onbemindheid naar bekendheid en bemindheid. ‘Bijvoorbeeld door meer aandacht voor resultaatverplichte IT.’ Waarom is hij eigenlijk zo’n warm pleitbezorger van deze contractvorm? ‘Het is een goede vorm van contracteren omdat je als overheidsorganisatie wordt ontzorgd. Je gaat van een inspanningsverplichting van een leverancier en uurtje-factuurtje, naar samenwerking en de garantie van een resultaat.’ Dat kennisdelen is iets wat Staps graag doet, naast de andere taken van Centraal Contractmanagement bij ICT-professionals Rijk. ‘Waartoe ook het meten van de prestaties van dit soort contracten behoort. En het meten van de kwaliteit van het geleverde. Ministeries kunnen dan met rapportcijfers de dienstverlening van de leveranciers beoordelen.’